Aurora pakt de Draaischijf met Winter Bird

Ze is nog geen twintig, maar de titel van haar debuutalbum doet vermoeden dat ze aan levenservaring niets tekort komt. Die levenservaring verpakt AURORA op All My Demons Greeting Me As A Friend in ernstige liedjes met een traan in plaats van een knipoog. Ironisch genoeg is dat in het geval van de pas 19-jarige Noorse, die Katy Perry al fan mag noemen, in de meeste gevallen geen reden voor verdriet.

Aurora Aksnes grossiert namelijk in kleine pianoballades, waarin haar fraaie stem (ergens tussen Agnes Obel, Ellie Goulding en Florence Welch) alle aandacht krijgt die hij verdient. Soms lijken de nummers wat onderkoeld, maar tracks als single Murder Song doen hun naam eer aan door een schimmige sfeer te schetsen. Aksnes lijkt zich bewust te zijn van haar krachtige vocalen: ze zong de verschillende meerstemmige koortjes op het album stuk voor stuk zelf in, hetgeen bijdraagt aan de natuurlijkheid van de klankkleur.

Het zorgt ervoor dat AURORA zich op haar debuut met tracks als Home en Winter Bird weet te onderscheiden van de vissersdorpen vol andere schattige Scandinavische singer-songwriter-meisjes. Met haar eigen geluid kan de jongedame alles naar haar hand zetten, zo bewijst ze met Oasis-cover Half the World Away, dat haar een doorbraak in Groot-Brittannië opleverde toen haar versie werd gebruikt in de befaamde John Lewis-kerstreclame.

Hoewel Oasis en AURORA binnen de muziekwereld mijlenver uit elkaar liggen, bewijst de Noorse dame op All My Demons, enigszins tegen de verhoudingen in, dat ze wél grootse refreinen kan schrijven. Met Conqueror en single Running With The Wolves heeft de Scandinavische inmiddels twee bescheiden hits in de zakken van haar aandoenlijke designjurkjes. Het album, dat nu wat als zware kost aandoet, had niet geleden onder de toevoeging van nog een dergelijk lichtvoetig nummer.

Die lichtvoetigheid zou de compositie van het album waarschijnlijk ook ten goede komen. De plaat klinkt nu bij vlagen berekend en dichtgesmeerd, hetgeen aansluit bij eerdergenoemde onderkoeldheid. Hoewel het een fraai contrast oplevert met de zeer emotionele teksten van bijvoorbeeld Warrior zou AURORA profiteren van wat meer adem- en speelruimte. De minimalistische productie is een stap in de goede richting. Die legt namelijk, juist door de aandacht niet te trekken, de nadruk op het melodische schrijftalent van Aksnes, dat af en toe wat doet denken aan de intrigerende harmonisaties van Frank Ocean, hoewel haar synthpop ook de trance op weet te roepen waar mede-Scandinaviërs Sigur Rós zo bekend om staan.

Als ze haar luisteraars eenmaal in staat van betovering gekregen heeft, neemt AURORA hen mee naar een wereld die tegelijkertijd realistisch en sprookjesachtig aandoet. Van de manier waarop ze zich in haar afbeeldingen omringt met vlinders, wolven en bossen, tot de metaforische manier waarop ze thema’s als escapisme aansnijdt.

All My Friends is een uitstekend debuut van een talentvolle artiest met de potentie om door te groeien. AURORA neemt de luisteraar aan de hand mee in haar wondere wereld, die op zijn beurt een wat treurige blik biedt op de realiteit. Aurora Aksnes is zoekende, maar juist dat aspect maakt haar zo interessant. Juist haar drang om te ontsnappen is een reden om te blijven. Juist haar verdriet brengt geluk.

En de nieuwste single die ze van het album af heeft getrokken is Winter Bird. De song gaat gepaard met een werkelijk schitterende video en wij draaien de duimen hier dik in de hoop dat het mag uitgroeien tot een dikke hit.